Vakantie. Hoe gaat het tot nu toe.

We zitten nu in de derde week van de vakantie. Het huis is een zooi en ik heb niet veel puf om er wat aan te doen. Ik ben vooral bezig met de kinderen entertainen. Zodat ze niet de hele dag op de bank Roblox aan het doen zijn. De eerste week ging ik meteen te hard van stapel. Maandag naar een binnen speeltuin, dinsdag picknicken in t park, woensdag zwemmen en donderdag op apegapen in bed liggen omdat je er niet meer uit wil. Ik realiseerde me toen wel dat ik beter op mezelf moet letten en niet zoveel op elkaar moet plannen. Maar hoe vind je die balans, je wil ook niet de hele dag op de bank zitten wachten tot de dag voorbij is. Terwijl de kinderen dat eigenlijk ook wel een dagje lekker vinden. Ik denk dat ik van mezelf te veel moet. En dat kan ik maar beter laten gaan.

In de eerste blog over de vakantie vertel ik over de planningen maken, die de kinderen vertellen wat er die dag komt, tot nu toe doen we dat alleen verbaal. Het is toch lastig om een dag van tevoren te plannen of in ieder geval voor mij, want ik verander nog wel eens van gedachten. Niet erg handig dus. Nu was onze begeleidster er gisteren weer en nu vond ze hoe het nu ging ook prima. Zolang de kinderen maar niet bij elkaar in het haar zitten.

Dit was vooral in de eerste week veel gaande. We waren allemaal nog aan het zoeken naar het nieuwe ritme. Als het ritme mist hebben we daar allemaal last van. Als we bijvoorbeeld op dinsdag naar PMT* gaan en er vroeg uit moeten, gaat het veel beter dan op een dag waar we niks hebben. Dan  zitten we toch snel nog tot 10 uur in de pyjama. Een beetje lamballig gedoe allemaal.

De tweede week was al wat rustiger. Ik had wat minder gepland en heb wat tijd voor mezelf ingepland. Wandelen, sporten, lezen of even puzzelen. Maar ook ben ik wezen lunchen met een vriendin. Echt even weg van thuis. Ook ben ik uit geweest sinds lange tijd. Ik was een lange tijd bang dat ik hierna erg veel last van moeheid zo hebben en dat kan ik er echt niet bij hebben met zon gezin als de mijne. Maar wat bleek…. Ik kreeg er juist energie van. Ik denk ook wel dat het hielp dat we met zijn allen bleven slapen bij een vriendin thuis. Zodat ik in de ochtend niet om 6 uur werd gewekt door 2 kleine monsters. Dit is echt relaxed en ook even rustig ontbijten is een luxe. Heerlijk...

Wat je trouwens niet moet doen, is met je kinderen naar de stad gaan. Ik moest een nieuw badpak hebben, want ik kwam erachter dat de vorige een beetje door begon te schijnen. Oeps! Dus ik had me bedacht we gaan de stad in. Even samen wat eten met zijn drieën. Gezellig 😊. Maar helaas Mick had zich namelijk bedacht dat hij wou eten bij een eetcafétje waar we een keer eerder waren geweest. En hij moest en zal daar weer heen. Hij wist alleen niet meer waar het was en hoe het heette. Het eerste tentje waar we naar binnen gingen, was niet goed. Daarna naar de 2^e waar we boven konden zitten. Maar helaas was de bovenverdieping gesloten en het eten was niet lekker genoeg. Wat Mick ook vol in het gezicht van de ober vertelde. Zucht. Oké, alleen wat drinken dan. Daarna zijn we langs alle cafeetjes gelopen, maar hij kon het niet vinden. Ik vermoed dat het cafeetje die hij bedoelde er niet meer was. Na het hele plein af te hebben gezocht. Was Mick in dikke tranen. Noelle was chagrijnig omdat ze honger had. En ik had nog steeds geen badpak en ook nog eens twee overprikkelde kinderen. Dan maar even op een trappetje zitten en wachten totdat Mick weer even bij was gekomen. Na even te hebben gepraat en wat overleg, zijn we uit eindelijk ergens gaan eten waar het rustig was en een plekje was om te spelen. En niet te vergeten hadden ze tosti met alleen kaas, want dat is wel lekker eten. 😉. Ik heb trouwens geen badpak in de stad gevonden, maar bij de HEMA in t dorp. Als je alles van tevoren weet…….

Je denkt misschien waarom al die moeite om een plekje te vinden. En waarom blijf je niet gewoon bij het eerste eetcafé zitten om te eten? Nou ik eet echt niet lekker als er een kind om de 2 seconden in mijn oor roept dat dit niet goed is en dat hij daar niet wil ik zijn. Wat vervolgens steeds erger wordt totdat hij huilend op de grond ligt, nee dank je dan loop ik liever een rondje om het juiste plekje te vinden.

Vanaf volgende week is Rob ook vrij en zullen we weer een nieuw ritme moeten zoeken met zijn 4en. We gaan in ieder geval nog op vakantie dat is fijn. Even helemaal weg en echt even met zijn 4en. Ik ga even een aftelkalender maken voor wanneer we weggaan, want Mick denkt steeds dat we morgen weggaan. 😉Liefs Debbie

*PMT= Psycho Motorische Therapie.

Hier leren de kinderen dat hun geest en lichaam samen kunnen werken. Dit doen ze door op een spelende manier oefeningen te doen die ze uitdagen om te voelen wanneer je lichaam reageert op verschillende acties. Wij gaan szaam in Oldenzaal, voorheen spijker.