Nu de zon eindelijk weer schijnt. Gaan we er op uit. Wij hebben al een paar jaar seizoenkaarten van Avonturenpark Hellendoorn. Dit bevalt ons prima. Eerder gingen we hier al vaker heen en een seizoenkaart is dan snel voordeliger. We vinden het een fijn park. Niet te groot en vaak rustig. Ik vind het zelf fijn om op zaterdag te gaan. Dan is het er vaak rustiger dan om zondag. Maar goed doordat we vaak naar hetzelfde park gaan is t voor de kinderen ook voorspelbaarheid wat er komt. Sinds deze zomer biedt Hellendoorn de zinderende zomeravonden aan. Noëlle en Rob wilden hier erg graag heen. En dan vooral voor de eindshow. Ik had al niet veel zin, want ben ondertussen wel een beetje pretparkmoe. Maar goed.
We hadden besproken dat we in de middag naar het slidepark zouden gaan, superleuk! We hadden bedjes om op te liggen en de kinderen vermaakten zich prima. Op een gegeven moment merk ik op dat Mick maar doorgaat en dit niet erg handig is voor als hij nog die avond door moet komen. We hebben hem een paar keer opgehaald om wat te drinken, maar hij was elke keer zo weer weg. S ’avonds gingen we het attractiepark op. Het was er drukker dan normaal. Dus we zochten naar wat attracties waar je niet lang hoefde te wachten. We zijn nog even naar de duikshow geweest (voor de 3e keer ondertussen) daarna was het wel bijna tijd voor de eindshow. We hadden een leuke plek gevonden, maar Mick vond het wachten in t donker al niks. Toen begon de show gelukkig, maar helaas was er een technische storing waardoor we moesten wachten. Dit duurde zolang dat ik op een geven moment wou gaan. Mick vond t nou echt niet meer leuk. En zei dat nou echt nooit meer naar zo'n show wou kijken. Net toen we om de hoek waren, begon de muziek weer. Dus Noëlle en Rob wilden toch kijken. Ik ben met Mick bij de uitgang op een bankje op ze gaan wachten. Hij zei dat hij het staand wachten tussen veel mensen echt niet leuk vond en ook dat hij last had van al die herrie. Hij wou dat ik zijn oren bedekte met mijn handen zodat hij niks meer kon horen. Nadat de show over was en er weer mensen op het park richting de parkeerplaats liepen, kalmeerde Mick weer. Nu kunnen we naar huis. In de auto ging het wel weer, maar de volgende dag was hij misselijke en dat is vaak wel een teken dat het veel te veel is geweest. Dus maar een paar rustdagen inplannen. Achteraf gezien hebben we dit echt verkeerd ingeschat en teveel gevraagd van Mick.
Gisteren zijn we naar het zwembad geweest. Het was er druk met veel geluiden en er was genoeg te doen. Maar op een gegeven moment merk je toch dat het eigenlijk al tijd was om te gaan. Mick begint aan dingen te likken en Noëlle wordt steeds drukker en dan niet op een leuke manier. Ik gaf al aan om 3 uur naar huis te gaan. Maar ze wilden allemaal nog even naar het koude bad en dan nog weer in het warme bad, want dat geeft zo'n kriebel gevoel aan je lichaam. Nou goed dan maar. Maar terwijl we nog even in t wedstrijd bad zijn werk ik dat in nu echt naar huis wil. Nou nog douchen en samen in een kleedhokje omkleden. Joepie 😳.
Noëlle en Rob kunnen enorm botsen. Iets met die appel die niet ver van de boom valt. Rob heeft ook ADHD. Dus dat wordt gezellig in het kleedhokje. Ze begint ons steeds meer uit te dagen en neemt dan vaak Mick mee. Ook in de auto wordt het niet veel beter, want nu komt er nog bij dat ze trek krijgen. Brr. Hoelang gaat dit nog goed. Het is net een tikkende tijdbom. Er zijn dan ook verschillende waarschuwingen over en weer door de auto gegaan. Nu moest er nog eten komen. Snel mogelijk even naar de winkel dan. Maar we hebben het uiteindelijk gehaald gelukkig
Ik ben in het dorp even snel de winkel in gegaan om wat te halen. Heb Noëlle voor de zekerheid maar even meegenomen.
Later zat iedereen met een volle buik op de bank. Met een scherm om even te reguleren. En ik ben in de tuin gaan zitten om even bij te komen. Hopend dat het piepen in mijn oren snel wat minder werd.
In de vakantie willen we naar Toverland gaan. Hier zijn we al eens eerder geweest dus dat is fijn, maar deze keer wil ik het dagje uit toch beter plannen. Noëlle en Mick hebben dit opgevangen dus ze weten er al van. Noëlle is altijd meteen enthousiast en Mick pakt de plattegrond van toverland erbij en gaat op Google earth op zoek naar alle attracties. Daar kan hij uren mee zoet zijn.
Als we naar toverland gaan moet ik dus aan een paar dingen denken:
- Naar mijn gevoel luisteren.
- Genoeg eten mee.
- Schermen met koptelefoon mee. Voor in de auto.
- Medicatie.
- Veel geduld.
- Goed uitgerust op pad.
- Noelle en Mick goed voorbereiden op wat er komt.
We zijn al te laat voor het aanvragen van de autipas, maar bij toverland kun je ook zonder deze pas gebruik maken van toegang voor mensen met autisme. Deze service bieden meerdere parken aan. Dat hebben we nagekeken. Bij Toverland hoeft je alleen een verklaring te tekenen en een ticket kopen bij de gastenservice. We hebben hier tot nu toe nog nooit gebruik van gemaakt dus ik ben benieuwd hoe dit gaat verlopen. Ik zal het laten weten.
Liefs Debbie
Reactie plaatsen
Reacties