Slaap

Bij ons is t altijd wel een beetje wisselend gegaan met betrekking tot slaap. Noelle was altijd al een wakker kind. Ze wou als baby al niks missen. We hadden voor de avond een heel ritueel. In bad nog even bij ons blijven en om 7 uur nog een flesje en naar bed. Maar vaak begon ze na het flesje te huilen tot een uur of 11 en toen moest ze het volgende flesje weer. Hierna sliep ze vaak wel even in tot 1 uur en dan begon het weer. Dit duurde gelukkig niet erg lang. Vanaf dat ik weer begon met werken sliep ze s ´nachts wel door.

Mick was daar en tegen een rustige baby. Hij sliep vrijwel meteen de nacht door. En deed s ´middags vaak ook een dutje. Allebei hebben ze dit tot ongeveer 2, 2,5 jaar gedaan. Toen was het middagslaapje eraf. Vanaf dat Mick naar de peuteropvang ging, gin hij minder goed slapen. Hij droomde veel en was onrustig. We hebben toen een verzwaringsdeken gekregen van een van juffen van de opvang om te proberen. Mick sliep hier veel beter door en we hebben de deken nu nog steeds in gebruik. We kwamen er bij Mick achter dat hij slapen lastig vindt omdat het dan ineens heel stil is en hij niks kan doen. Hierdoor wordt de onrust in zijn hoofd duidelijker voor hem. Ondanks dat gaat hij altijd zonder problemen naar bed. We houden wel een vast programma aan voor de avond en ik denk dat dit ook veel rust aan hem geeft. Eten, douchen, tot 18 uur nog even op het scherm, een spelletje of even spelen, tandenpoetsen, een verhaaltje, knuffelen en naar bed. Hier houden we ons aan en doet hij het goed op. We doen dit ook in t weekend of op vakantie en laten hem ook niet te laat naar bed gaan.

Zijn zus daar en tegen heeft veel meer moeite met naar bed gaan. Zoals ik al in een eerdere blog heb verteld is Noelle erg afhankelijk van ons. Dit kan te maken hebben omdat ik na haar geboorte een postnatale depressie heb gehad. Ik heb me dit altijd afgevraagd of dit een reden daarvoor kon zijn. Onze thuisbegeleidster vertelde dat dit best eens zo kon zijn. Rob zegt echter dat ik toen echt wel alles heb gedaan om goed voor Noelle te zorgen, maar toch weet ik nadat Mick kwam dat er een verschil was. Je gaat niet lekker zitten kroelen met je baby als je daar dat gevoel niet bij hebt.

Maar goed doordat ze dus afhankelijk is van ons probeert ze zo lang mogelijk bij ons te blijven. Op wat voor een manier dan ook. Positief of negatief. Daarnaast is t tijdens de corona erger geworden. Rob kreeg corona en dit was nog in de beginperiode, dus we leefden toen 10 dagen gescheiden. Rob sliep toen op Noelle s slaapkamer en Noelle sliep bij mij. Omdat dit zon onzekere tijd was en niemand precies kon zeggen hoelang het ging duren, hielp dat niet echt bij aan haar zekerheid. Ze wou vanaf dat moment elke avond bij ons slapen. Wat niet erg bevorderlijk is voor je eigen nacht rust. Dit heeft zo´n 2 jaar geduurd. We legden haar vaak s ‘nachts dan in haar eigen bed. Maar soms was je zelf zo moe dat je haar maar lieten liggen. We hebben dit besproken met onze thuisbegeleidster en zei gaf aan dat er vaak wel een reden achter zit waarom ze dit doet. Er kwam dus uit dat het aan de afhankelijkheid kon liggen en de onzekerheid over corona, maar ook kwam te spraken dat ze erg bang is voor de dood. We hebben altijd 2 katten gehad en een van de 2 is overleden nadat ze ziek werd. Dit ging allenmaal erg snel en ik heb de kinderen daar niet bij betrokken. Dit heeft ze heel erg gevonden. S´ morgens ging ze naar school en s´ middag komt ze thuis en is de kat er niet meer. Dit was niet erg handig van mij, maar ik heb hier wel van geleerd. Toen de 2^e kat ziek was en ingeslapen moest worden, hebben we ze bij alles betrokken. Waar ze wilden. Want Mick wou er niet bij zijn. Maar dan is t nog zijn keuze. Ze hebben allebei op hun eigen manier afscheid kunnen nemen.

Nadat we dit met Noelle hadden besproken en een afscheid ceremonie voor de 1^e kat hadden gehouden, werd het slapen beter. Wij zijn ook een stuk duidelijker geworden. Iedereen slaapt in zijn eigen bed punt. Ze mag altijd nog wel in haar dagboek schrijven in ons bed en dan wil ze vaak nog voorgelezen worden. Dit is voor haar nu het vaste ritueel. Maar voordat we haar boven krijgen heeft ze vaak wel alles uit de kast getrokken om toch nog even op te blijven. dus vaak ligt ze er wel veel te laat in.

bij Noëlle merken we ook dat als ze s´ avonds nog iets heeft. sport of een feestje, kost het haar nog altijd erg veel moeite om in slaap te komen. dan heeft het geen nut om haar meteen daarna naar bet te sturen, want dan komt ze er toch elke keer weer uit. dan maar even opblijven om te acclimatiseren. hoe moe mama ook is. ;)